پايگاه خبری پرستاران عدالت خواه ایران

این روزها گروه پرستاران مستقل را زیاد میشنویم 

پرستاران مستقل.........

پرستارانی که استقلال دارند

پرستارانی که ازادی عمل دارند 

پرستارانی که در یک گروه هستند

انسان زمانی که نام گروه را میشنود استقلال را فراموش میکند

بودن در یک گروه یعنی خرد جمعی و تبعیت از رهبر یا هرعنوانی شبیه این

استقلال خود واژه ای است به ژرفای دریای های پهناور از کدام استقلال حرف میزنیم

استقلال در گروه چه نوعی از ان است

ایا افراد گروه مستقل میتوانند همه دوستان خود را دعوت کنند 

ایا بودن در گروه خود استقلال را زیر سوال نمیبرد

اوردن افراد گروههای دیگر در یک گروه مستقل جایز است 

چرا مدیران گروه فقط اجازه ورود افراد را صادر میکنند ایا در این رویکرد استقلال فردی لطمه نمیخورد و این نشانه استبداد نیست 

ایا مدیران گروه خود خط و مشی ندارند 

اگر خط و مشی ندارند پس چگونه توانستند گروه بسازند 

ایا داشتن قانون و خط و مشی خود نشان از عدم استقلال و استفاده از خرد جمعی نیست

کسانی که در گروه مستقل جمع شدند ایا دارای اندیشه والایی هستند یا خود اسیر دست نداشته هایشان شده اند 

دوستان گمان بنده سراپا تقصیر این است که ایشان انسانهایی هستند که در جای دیگر جایی نداشتند و از روی اجبار و نداشتن گروه به انجا رفتند هرچند تعدادشان هم زیاد باشد فرقی ندارد 

انچه مهم است داشتن اندیشه عالی است که متاسفانه ندارند و با اینکه خود را مستقل میدانند در گروه وارد شدن و از خط و مشی همان گروه پیروی میکنند و از روی ندانستن خودرا مستقل نامیدند

مدیران گروه با زیرکی خاصی افراد تاثیر گذار عدالتخواهی که همه صاحب سبک هستند و اندیشه شان منتج به عدالت و پیروی اگاهانه از رهبریت عدالتخواهی است در گروه خود وارد نمودند تا از تفکرات اینان برای خود سکویی برای رسیدن به اهداف شومشان بسازند که انچه مشخص است موفق به این کار هم نشدند و نخواهند شد چراکه اندشیه عدالتخواهی بسیار وسیع تر از ان است که دستخوش اینگونه بادهای زود گذر شود و با اماج حملات دوستان وهمکاران مواجه شدند 

بنده از کنار دریای خزر دست همه تان را میبوسم دست مریزاد

علی اکبر مظلوم